Naturalna higiena niemowląt w praktyce

Co robi niemowlę nad miską?

Jak to co? Kupę!

Po prostu któregoś dnia prężył się, stękał i zrobił do mnie "wielkie oczy". Już wiedziałam, że powinnam mu pomóc. Pobiegłam po miskę, zdjęłam pieluszkę i oparłam o siebie plecakami, jednocześnie podnosząc kolanka. Efekt był natychmiastowy i bardzo satysfakcjonujący dla nas obojga :) 

Maluch oczywiście poczuł ulgę w brzuszku. Jestem pewna, że cieszył się też z tego, że mama naprawdę go rozumie.

I ja też się cieszyłam!

Od tego czasu staram się reagować na wysyłane przez niego sygnały, chociaż nad ranem bywa to trudne... Wtedy pozostaje jeszcze nadzieja, że wspólnie zdobiona kupa szybciej pozwoli nam ponownie zapaść w sen.

Nie, to nie ma absolutnie nic wspólnego z treningiem nocnikowym. Przy nhn zawsze pierwszy jest sygnał dziecka, wystarczy że rodzic zareaguje.

Nie, nie ma jednej recepty. Każde dziecko jest inne i inaczej sygnalizuje dyskomfort.

Naszą pierwszą córkę brałam nad miskę praktycznie przy każdej zmianie pieluszki, bo wiedziałam że zazwyczaj coś wycisnę. Przyszło rozszerzanie diety, twardszy stolec i to się skończyło.

A druga córka wcale nie chciała robić do miski. Aż przyszło rozszerzanie diety... Po jakimś miesiącu przypełzła do mnie z "wielkimi oczami" i wiedziałam że to znak! Od tego czasu kupa w pieluszce zdarzała się sporadycznie.

Co ciekawe, Hafija.pl niedawno opublikowała posta z apelem, żebyśmy nie oburzali się, kiedy dziecko się pręży, stęka i puszcza bąki. Nawet zachęcała, żebyśmy sobie wyobrazili, jak trudno zrobić kupę, leżąc na plecach.

Eee.... No właśnie :)

Dlatego uważam, że zdjęcie pieluszki i pomoc dziecku w przyjęciu fizjologicznej pozycji jest daleko bardziej naturalne niż empatyczne czekanie aż się... zapaskudzi.

Zdecydowanie wpisuje mi się to w nurt rodzicielstwa bliskości! 

Podobnie jak pieluszki wielorazowe, ale to już zupełnie inna historia.

A może są tu rodzice, którzy też stosują nhn?

Co Wam się sprawdza?

 

Ciekawy artykuł?

Dołącz na Facebooku i nie przegap kolejnych!